De magie van een boom in een tak

Dwalend door de natuur, langs bomen en struiken voel ik energie en uitstraling.
Op mijn plek in het bos bij de Wilg vind ik rust en veiligheid en verbondenheid.
Als ik tegen de stam zit en mijn ogen dicht doe hoor ik de bosnimf, hoor ik de bladeren fluisteren, voel ik wijsheid en troost. De Wilg weerspiegelt in het water, de zon schijnt door de takken.
Ik voel de bast, ik ruik de bladeren, de sfeer is vredig. Ik voel me geborgen.
Wilg voelt voor mij als een levensboom, een vriendin, een boom waar ik me bij kan ontwikkelen.
Tekst en afbeeldingen: Yvonne van de Roer

Jaren geleden heb ik op een workshop een krachtstok gemaakt. De takken waren al voorbewerkt. Ik koos een tak van een Hazelnoten boom, edelstenen die ik mooi vond en een Keltisch vlechtwerk als handvat.

Het maken was een prachtig proces en ik heb de krachtstok nog steeds.

Maar ……ik miste iets bij het proces. Ik dacht : wat is dat toch met takken, waarom verzamel ik takken, waarom is de ene tak de andere niet, wat heb ik met bomen? Waarom vind ik Merlijn zo prachtig als hij op zijn tak leunt.

Als kind verstopte ik me onder en tussen de lange takken van Treurwilg. Van de buigzame takken vlocht ik mandjes.

Een bomen cursus kwam voorbij en ik leerde veel over bomen.

Onder Treurwilg ontstond mijn boek ’Het geheim van de amulet’ en ik las het boek ‘Werken met bomen en de Keltische runen’ van Davis Dom.

Langzamerhand ging ik mijn liefde voor bomen EN takken begrijpen.

Ik vond een afgebroken tak van een Wilg. Toen ik goed keek zag ik een gezicht, de afgebroken punten leken haren. Met de tak in mijn handen zat ik stil en mijmerde. Wilgentak vertelde mij het volgende…….

“ Elke boom heeft een eigen kracht. De ene keer voel je je aangetrokken tot een Beuk, de oude wijze dame. De andere keer zie je magie in een Lijsterbes. Of je wordt bedwelmd door de geur van de bloemen van de Linde.

Het is niet voor niets dat je mij gevonden hebt. Ik geef raad en troost.

Mijn takken zijn veerkrachtig en buigzaam… net als jij. Buigen maakt soepel. Door buigzaamheid leer je te buigen voor pijn van jezelf of van een ander en te vergeven met jouw gevoel.

Jij bent een Manen kind en ik een Manen boom.

Ik sta aan de waterkant en zie de weerspiegeling van de maan. Sterren stralen en flonkeren aan de hemel. Soms valt er sterrenstof op mij en glinster ik en voel ik mijn dromen om hoog komen.

Als kind mocht je niet voelen. Nu zit je hier bij mij aan het water. Water is soms kalm, soms bewegend, vloeiend en stromend. Door je te verbinden met mijn energie en met water en de maan ga je je innerlijke wijsheid ontwikkelen, ga je kinderlijke onbevangenheid voelen, verstar je niet.

Bij mij hoort ook een dier, de Zwaan, trots en wijs. Zij heeft dromen en laat ontwaken. Een zwaan heeft vertrouwen in haar intuïtie en emotie. Zij laat je ervaren wat jouw innerlijke wijsheid is. Denk maar eens aan het liedje: Witte zwanen, zwarte zwanen.

Neem mij mee en versier mij met alles wat ik je verteld heb.”

Stil bleef ik zitten en keek nog eens goed naar de Wilgentak.

Het verhaal zette me aan het denken….de symboliek zette ik op een rijtje: maan, zwaan, buigzaamheid, sterrenstof, weerspiegeling.

Thuis legde ik Wilgentak neer en zocht de symbolen bij elkaar.

Omdat de tak barsten van droogte vertoonde kookte ik van water, bladeren en stukjes wilgentak een papje. Ik zeefde het water…de bladeren en takjes kregen een plek in de tuin. Door het water mengde ik amandelolie en smeerde de tak er mee in. De tak ging prachtig glimmen en rook heerlijk naar Wilg.

Op een kale plek op de tak schreef ik het Ogham teken Saille. Een staande lijn met vier lijnen rechts. Deze vier symboliseren de vier maanstanden: nieuwe maan, toenemende maan, volle maan en afnemende maan.

Vanuit het afgebroken stuk vlocht ik buigzame takken om de tak heen. Op de buigzame takken bond ik een gaas (licht en lucht) vastgezet met blauw( water van de sloot), groen (blaadjes van de boom) en paars (wijsheid) garen. Tussen de woeste haren zette ik een glazen bol als een maan. De bol was doorzichtig, nam kleuren aan van de omgeving en liet een weerspiegeling zien.

Met glitterlijm maakte ik sterrenstof op de tak. Een veer uit een zwanen nest voltooide de tak.
Dankbaar ging ik zitten en bekeek de tak aan alle kanten. Dit was mijn eigen uitgezochte tak. Deze tak hoort bij mij.

En ik begreep: Bomen, en ook takken, zijn krachtige raadgevers, helers, beschermers.
Een boom is een symbool voor het leven: wortels als voeten, de stam als de ruggengraat en de top als het hoofd.
De seizoenen zijn de levensfasen waar we ons in kunnen bevinden.
Deze eigenschappen zitten ook in een tak.
Een tak van een boom is als een staf, een houvast, een krachtbron.
Een tak geeft verbondenheid met de boom, de natuur en moeder aarde.
Door te voelen en tot de kern te komen kan een tak energie aan je geven.
Door te voelen kun je je als mens ontwikkelen.

Nu begrijp ik dat mensen takken verzamelen want de ene tak is de andere niet. Soms wil je troost, soms wil je wijsheid, soms wil je magie.

Hoe heerlijk is het dan niet om deze takken, al dan niet versierd, om je heen te hebben.

Dankbaar.

Over de schrijver:

Naam: Yvonne van de Roer

(klik op de naam voor meer van deze schrijver)

Wie ben ik: Auteur ‘Het geheim van de amulet’ & schrijfster bij Eik-en-Blad

Website(s): Boek: Het geheim van de amulet

Lieve lezer, de schrijvers en illustratoren van Eik-en-Blad maken alles vanuit hun eigen passie en als vrijwilligers. En er is niets zo motiverend voor een vrijwilliger als een blijk van waardering in de vorm van een reactie. Dit kan onderaan dit artikel in het reactieformulier. Om spam te voorkomen moet je eerste reactie op de site eerst éénmaal door een beheerder worden goedgekeurd.
Geen tijd om een hele reactie te schrijven? Je kan ook kiezen om (anoniem) een aantal sterren achter te laten door te kiezen hoeveel sterren je als waardering wenst achter te laten. Ook dat wordt zeer gewaardeerd!